Op stap door Azië - Zijderoute

Laagvliegende tuktuk.

Vanuit Pakse in Laos zijn we met de bus naar Ubon Rachatchani in Thailand gegaan. Ook hier hadden de grensambtenaren weer last van 'overtime'. Toen we Laos binnenkwamen ging dat in om 17.00 uur, nu was dat 16.00 uur. Logisch want onze bus vertrok om 15.30 uur en was om 16.15 uur bij de grens, dus ..... Op het busstation aangekomen hadden we al snel een tuktuk te pakken die ons naar het hotel zou brengen. Echter na een paar kilometer ontdekten we dat we een tas in de bus hadden achtergelaten. Alhoewel de chauffeur niet veel Engels verstond, begreep hij toch direct wat er aan de hand was en maakte direct rechtsomkeer. Helaas de bus was al vertrokken, naar Bangkok?? Wij, de tuktuker en ik, werden doorverwezen naar een loket waar gebeld werd. Ik begreep niet goed wat er gebeurde, maar de chauffeur blijkbaar wel want hij spoorde mij aan direct terug te keren naar zijn vervoermiddel, waar Marian de overige bagage bewaakte, en toen we werden we getrakteerd op een spectaculaire attractie: laagvliegen met een tuktuk. Hij scheurde iedereen aan alle kanten voorbij en nam sommige bochten bijna op twee wielen en dat kan natuurlijk gauw want er zijn er maar drie. Toch was het genieten. Intussen vroegen wij ons af waar we naar toe zouden gaan: was hij bezig de bus in te halen die op weg was naar Bangkok? Op een lange rechte straat maakte hij plotseling een 'u-turn' (een goed Nederlands woord is mij niet bekend) en gaf hij aan dat we nu achter 'onze' bus reden die vrij snel daarna een steeg insloeg en een parkeerplaats zocht in de remise. De tas lag nog op zijn plek. In een rustiger tempo zijn we naar het hotel gegaan. We hadden met de chauffeur een prijs afgesproken van 150 Baht en ik vroeg hem hoeveel we hem verschuldigd waren. Aarzelend antwoordde hij of 200 Baht akkoord was. Een fantastische, goedlachse man die dolgelukkig was met de 250 Baht die wij hem gaven. Een prachtige ervaring.

Nu we het toch over vervoer hebben. Vanaf Ubon R. zijn we met een nachtbus naar Pattaya (de grootste vergissing van onze reis, daarover later misschien meer) gegaan. Een prima bus met goede ruime zit/ligplaatsen en een steward aan boord die af en toe voorin de bus een mededeling deed, daarbij begon hij met het bekende Sabaidee kap en nam daarbij tegelijkertijd de bekende Thaise groethouding aan: de handen gevouwen voor de borst. Hij knikte altijd even apart naar ons (wij zaten vooraan). De eerste keer dachten we nog zo direct komt hij ook nog een keer in het Engels. Maar nee, hij sprak geen woord in deze taal. Aangezien wij de enige witneuzen waren, was dat verder geen probleem en wij volgden gewoon de Thaiers. Het was de woensdagnacht van 30/31 december en de meeste werkenden hebben de laatste dag van het jaar en de eerste dagen van het nieuwe jaar vrij. Dat betekent blijkbaar dat velen, vanaf Bangkok, in die nacht naar huis of familie reisden. Tussen 3 en 5 uur kwamen we lange files tegen die ook ons enig oponthoud bezorgden. Op een tweebaans weg gaat men bij drukte naast elkaar staan daarbij de andere weghelft gedeeltelijk gebruikend. Dat is niet altijd handig wanneer ere een grote bus langs moet. Onder politiebegeleiding werd er voor meerdere bussen een weg gebaand door de verkeersjungle totdat we weer een vierbaans weg bereikten. Onderweg was erg veel politie op de been. De meeste plaatsen waar we onderweg doorkwamen waren feestelijk verlicht. Altijd kom je minstens een portret van de koning tegen, in een lijst met goud. In andere landen zagen we vrijwel steeds hetzelfde portret van een staatshoofd. Hier is het vaak verschillend: als jongeman, officieel gekleed, informeel gekleed, fotograferend enz. Om 7.30 uur kwamen wij aan op het busstation van het Sodom en Gomorra van Thailand.

Inmiddels hebben we er alweer een, normale, busreis opzitten naar Trat, vlakbij de Cambodjaanse grens. Morgen gaan we richting het eiland Koh Chang. Gegroet vanuit het land van de glimlach, Marian & Piet.

Reacties

Reacties

Rob en carla

Wat 'n ervaring voor zo weinig geld!!!!

Lea Busch

Lieve Marian en Piet,
Alle goeds voor 2009 en geniet van het laatste deel van jullie onvergetelijke reis. Zelf geniet ik nog steeds van jullie boeiende reisverhalen, met name het verhaal van de vergeten tas is om in te lijsten'
Lieve groeten uit Amsterdam, Lea

Peter van Wijk

Hallo reizigers,

de beste wensen voor het komende jaar.
We hebben net jullie TUK-TUK avontuur gelezen. Met een brede grijns! Het zal waarschijnlijk niet jullie laatste belevenis zijn in Thailand.
Maar geniet er van! En denk aan het motto van de Aziëreiziger: 'Meestal komt het goed!'
Geniet dubbel als je bedenkt dat we mogen weer braaf aan het werk gaan.

Groet,

Peter

ineke van beusekom

lieve mensen, hierbij wens ik jullie een geweldig 2009 met nog veel meer mooie reiservaringen en verhalen. ik geniet er iedere keer weer van. mijn nieuwjaarsgroet gaat dit keer vergezeld van een uitspraak van Lao Tzu:
een reis van vele honderden kilometers
begint op de punt van iemands voet
daarom streeft de wijze nooit naar grote dingen
en kan aldus het grote tot stand brengen.
groet en liefs, ineke

Ha

Tuk, Tuk wat een grappige naam:p
Ik heb even op internet gesurfd naar jullie volgende bestemming Koh Chang. Het ziet er heel mooi uit. Nu ik jullie weblog gevonden heb kan ik elke nieuwe verhalen lezen:)

Ooh ja nog een fijne 2009, vrolijk en gelukkig reizen.
xxx Ha

jan en Lucia

Hé globetrotters, een fijn en vooral gezond 2009 gewenst. En tot gauw.

jos en wil andriessen

hoi mensen, hierbij wensen wij jullie een mooi 2009 toe. Wij vinden het geweldig om jullie verhalen te lezen, en knap dat dit elke keer weer zo uitbundig gebeurd.
Het is echt genieten!!
De reis schiet al op, maar geniet nog maar tot de laatste dag. groetjes Jos en Wil

Lisanne

250 Baht,

Hoeveel euro is dat?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!